”Kunt u ook mooi weer regelen?”, vroeg ze.
Vandaag is het grijsweer, regenweer, windweer. Met af en toe wat zon. Het is 17 graden. Het is zomer.
De hond dwingt me naar buiten. Mijn verlangen is dwingt me naar buiten. Met de boot. Naar het bos.
Langzaam gaat het. De wind bepaalt het tempo. De neus van de hond bepaalt het tempo. Mijn verlangen naar het geluid van ritselende bladeren bepaalt het tempo.
Ik heb tijd genoeg. Heb tijd genoeg om alles te zien, alles te horen, te ruiken, te voelen en weten.
De slakken hebben ook de tijd. Ze halen het. Jaar na jaar, en ze worden steeds groter, en groter. Alles op tijd.
Het weer is mooi. Echt waar.
Lämna ett svar